MENU

poniedziałek, 2 lutego 2015

O tym co mama robi w wolnym czasie


Lubię obserwować jak Staszek się rozwija. Lubię również mieć czas dla siebie. Staram się zatem jakoś łączyć te dwie sprawy.
Odkąd karmię w pozycji leżącej jestem bardziej wypoczęta; zdarza mi się nawet zdrzemnąć, choć w ciągu dnia jakoś ostatnio za bardzo nie potrafię spać.
Leżę zatem i myślę, nadrabiam zaległości czytelnicze lub serfuję po internecie. 
Nie od dzisiaj wiadomo, że podczas odpoczynku przychodzą człowiekowi różne pomysły do głowy.

Przez ostatni tydzień przymusowego uziemienia w domu,zaczęłam zwracać uwagę na przestrzeń w której żyjemy. Dotarło do mnie, że przecież za jakiś czas po naszej podłodze zacznie raczkować mały brzdąc, który zapewne będzie chciał zajrzeć we wszystkie kąty ;)  

Gdy siedziałam i popijałam gorącą herbatę w kuchni, mój wzrok zatrzymał się na szafce pod zlewem. Szafka ta po babci męża, zrobiona ze sklejki, niższa niż reszta szafek wołała o pomstę do nieba ;) Była w opłakanym stanie: drzwiczki wisiały smętnie na zawiasach i się nie domykały, ponieważ rury od zmywarki dumnie wchodziły nimi pod zlew ;) 
Tak to jest gdy na łapu capu stawia się zmywarkę i podłącza rury – nie chciało nam się wówczas odsuwać szafki. Zamiast zadbać o tak oczywiste detale, w okresie ciąży woleliśmy z mężem spędzać weekendy na łonie natury.

Nie mogłam na nią już dłużej patrzeć, zatem poszukałam przez internet czy są jakieś obudowy szafek pod zlew. Drzwiczki odkręciłam a szafkę rozebrałam.  
Trwało to kilka dni, bo mąż stwierdził, że szafka mu nie przeszkadza i wątpi bym dała radę sama ją rozkręcić. Zasugerował bym poczekała na fachowca,który za jakiś czas będzie nam robił remont łazienki. Mam czekać taki kawał czasu? Przecież dam radę! 
Zatem popołudniami Staszek spędzał czas z tatą, a ja się wyżywałam na meblu :D Takie przeróbki to dla mnie przyjemność: gdy byłyśmy małe tata często brał nas jako pomocników przy domowych remontach. 
Dałam zatem radę przepiłować kołki łączące blat z szafką oraz zakręcić rury
z wodą by móc odłączyć zlew i rozebrać szafkę.

Wprawdzie 2 dni zlew w kuchni stał na krześle (dwa wieczory zajęło mi skręcenie nowej obudowy), za to obudowa, blat i zlew stanęły na swoim miejscu :) 

Dziś siostra pożyczyła mi wyrzynarkę do drewna, bo trzeba jeszcze odciąć otwór na rurę z wodą i można będzie w końcu szafkę dosunąć do ściany.  

Po skoku Staszek zdobył nowe umiejętności:  
- uwielbia bawić się rękami, wkłada je do buzi i ssie;
- wydaje z siebie przeróżne dźwięki: nie tylko aguu i agii,ale również buuu, giga itp.;
- coraz dłużej utrzymuje się w pozycji na brzuchu z wysoko uniesioną głową, podziwiając pluszowe zabawki i miękkie książeczki;
- je krócej, maksymalnie do 20 minut;
- potrafi sam sobą się zająć: 
 
Parę dni temu w macie edukacyjnej wyczerpały się baterie. Nie chciało mi się rozmontowywać żyrafy by się do nich dostać, więc zostawiłam Staszka na macie bez melodyjki. Sądziłam, że szybko się znudzi, a On gugał do zabawek i je uderzał bite 2 godziny! Do tej pory był marudny po godzinie od jedzenia a tu taka zmiana! :)

Dziś jest Dzień Pozytywnego Myślenia.
Życzę wszystkim byśmy potrafili znaleźć trochę czasu na własne przyjemności, cokolwiek by to nie miało być.

3 komentarze:

  1. na lezaco najwygodniej hihi :> http://soundlymalinkaa.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. poza tym człowiek wypoczety to człowiek szczęśliwy :)

    pozdrawiam Staszka :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Racja :) Grunt to znaleźć równowagę między obowiązkami, opieką nad dzieckiem i czasem wolnym.

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...